Niepłodność u kobiet może mieć podłoże hormonalne, wynikające z problemów z owulacją, niedrożnych jajowodów czy endometriozy. Z tego powodu diagnozowanie przyczyn niepłodności u kobiet obejmuje szereg różnych badań, takich jak monitorowanie owulacji, badania hormonalne, histeroskopia, kolposkopia i test PCT.
Monitorowanie owulacji
Jedną z podstawowych metod diagnostycznych wykrywających zaburzenia płodności jest monitorowanie owulacji. Badanie wykonuje się aparatem ultrasonograficznym (USG) na początku cyklu miesiączkowego. Pozwala to na precyzyjne określenie momentu, w którym komórka jajowa zostanie uwolniona przez jajnik oraz na wskazanie dni płodnych. W przypadku stwierdzenia braku owulacji, zaleca się farmakologiczną stymulację jajeczkowania (tabletki lub zastrzyki). Klinika invitro, w której zostało przeprowadzone monitorowanie może zdecydować także o konieczności dodatkowych badań hormonalnych.
Badania hormonalne z krwi: AMH i FSH
Badanie hormonu anty-Mullerowskiego (AMH) wykonuje się, aby ocenić stan rezerwy jajnikowej u kobiety. Niedobór tego hormonu oznacza niską płodność i może być wskazaniem do przeprowadzenia zapłodnienia invitro. Z kolei badanie folikulostymuliny (FSH), zaleca się przy podejrzeniu zaburzeń przysadki mózgowej lub podwzgórza, które mogą być przyczyną niepłodności. Wskazaniem do tego badania są nieregularne cykle miesięczne.
Histeroskopia
Badanie histeroskopem (wziernikowanie macicy) przeprowadza się w celu wykrycia nieprawidłowości w budowie jamy macicy. Histeroskopia umożliwia także usunięcie polipów, zrostów i mięśniaków, które utrudniają zajście w ciążę. Zabieg wykonuje się najczęściej pod narkozą. Nowoczesne histeroskopy są jednak na tyle małe, że badanie diagnostyczne można przeprowadzić również bez znieczulenia.
Kolposkopia
Badanie kolposkopowe umożliwia rozpoznanie chorób dolnej części narządów rozrodczych (szyjki macicy, pochwy, sromu). W przypadku stwierdzenia zaburzeń pobiera się wycinki histopatologiczne do kolejnych badań.
PCT, czyli test po stosunku
Test PCT (skrót od angielskiego post-coital test) pozwala na ocenę aktywności plemników w śluzie szyjkowym. Badanie przeprowadza się na krótko przed spodziewaną owulacją, po około 10-14 godzinach od odbytego stosunku. Śluz z szyjki macicy pobiera się do badań pod mikroskopem. Podczas testu ocenia się ilość i ruchliwość plemników. Przyjmuje się, że prawidłowy wynik testu to obecność co najmniej 6 aktywnych plemników.
artykuł partnera
