Tlenek węgla cichym zabójcą

Coraz częściej słyszymy o osobach, które zatruły się czadem. Tlenek węgla pojawia się w sytuacjach najbardziej banalnych, głównie wtedy gdy ogrzewamy mieszkanie. Niestety najgorsza jest niewiedza i bezradność ofiar. Zdumiewająca jest natomiast zdradliwość pojawienia się zagrożenia.

Każde źródło ognia może być jednocześnie źródłem czadu. W mieszkaniach są to najczęściej niesprawne instalacje grzewcze, piecyki gazowe podgrzewające wodę oraz nieszczelne lub niedrożne przewody kominowe i wentylacyjne. Często tlenek węgla wydostaje się z pieca gazowego w łazience, gdy w domu brakuje otworów nawiewnych, a wentylacja grawitacyjna jest źle wykonana.

Czad może powstać przy niezupełnym spalaniu każdego z paliw: gazu, drewna i oleju opałowego, bo one także zawierają węgiel. Prawidłowa praca kotła czy kominka wymaga dużej ilości powietrza – nawet 10 m3/h na kilowat mocy. Ta ilość dopływa do pomieszczenia z zewnątrz, a to powoduje jego znaczne wychłodzenie. Przez co bardzo często do zatruć dochodzi po wymianie okien na nowe zbyt szczelne... Wtedy ustaje dopływ powietrza do pomieszczenia i przestaje działać wentylacja.

Najpoważniejsze zagrożenia związane są jednak z kominem. Najczęściej niewłaściwie podłącza się kocioł, kominek czy palenisko. Często występuje błąd niedostosowania przewodów kominowych do rodzaju kotła. Należy pamiętać, że zgodnie komin powinien być wyposażony w akcesoria, między innymi w tak zwaną wyczystkę do wybierania sadzy.
Błędy wynikają niekiedy także z winy nierzetelnych kominiarzy. Ostateczny odbiór nowego komina powinien odbyć się po zamontowaniu urządzeń grzewczych.

Niestety nawet gdy zastosujemy się do wszystkich tych zasad to i tak nigdy nie wiadomo, kiedy nastąpi awaria. Może ją spowodować każdy, najmniejszy podmuch wiatru. Dlatego właśnie najlepiej na bieżąco wymieniać stare urządzenie na nowoczesne.

Aby uniknąć zagrożenia życia, warto jest mieć w domu czujnik czadu. Jest to bardzo skuteczne urządzenia, które głośnym alarmem ostrzega, gdy w pomieszczeniach zbiera się tlenek węgla. Czad jest bezwonny, nie posiada smaku, barwy i nie szczypie w oczy. Nie ma możliwości, abyśmy sami go wyczuli, dlatego tym bardziej taki czujnik jest pomocny.

Czad wchłania się drogą oddechową w ilości zależnej od jego stężenia w powietrzu, częstości oddechów (wentylacji płuc) i czasu narażenia. Wydalany jest tą samą drogą, w stanie niezmienionym. Jego trujące działanie polega na łączeniu się z hemoglobiną i innymi substancjami zawierającymi żelazo. Połączenie z hemoglobiną powoduje, że transport tlenu z płuc do tkanek jest drastycznie zmniejszony i wtedy dochodzi do niedotlenienia organizmu. Poza tym tlenek węgla zwiększa stabilność połączenia hemoglobiny z tlenem, przez co utrudnia oddawanie tlenu tkankom, co jeszcze bardziej pogłębia efekt niedotlenienia.
Na skutek działania czadu w pierwszej kolejności ulegają uszkodzeniu narządy najbardziej wrażliwe na niedotlenienie czyli układ krążenia i układ nerwowy.

Najczęstszymi objawami zatrucia są: trudności w koncentracji, bóle i uciski głowy, rozszerzenie naczyń skórnych, osłabienie, nudności, przyśpieszenie tętna, drgawki.

Czad pojawia się niespodziewanie, dlatego miejmy się na baczności i zróbmy wszystko aby zniwelować możliwość zatrucia się nim.

Emilia Stelmaszczyk 02.02.2012
fot.psp.wlkp.pl